Samen met vijf andere oud-deelnemers van Presence Outdoor vertrok ik op vrijdag 28 maart per trein richting de Picos de Europa. Onder leiding van outdoorcoach Jan Willem Brummelman en met de Nederlandse (lokale) gids Joost Janmaat – amateurbioloog, historicus en wandelende encyclopedie – begonnen we aan een tocht die ons niet alleen door ruige bergen en verlaten dorpen zou voeren, maar vooral ook dieper in onszelf zou brengen. Geen mobiel bereik, geen prikkels – alleen de natuur en elkaar.
De vier zones van de natuur
Joost introduceerde ons bij aankomst in het gedachtegoed van de ‘vier zones’. Zone 1: de stad, waar de mens regeert en wild geen plaats heeft. Zone 2: het cultuurlandschap, waar mens en dier naast elkaar leven – denk aan het Nederlandse platteland. Zone 3: gebieden waar wilde natuur de overhand heeft, en waar de mens slechts te gast is. En zone 4: pure wildernis – onaangetast door hedendaagse menselijke invloeden, waar de natuur volledig haar gang gaat.
In het hart van zone 3
Vier dagen verbleven we in zone 3. Twee nachten sliepen we onder de sterrenhemel, één nacht in een cabin. We volgden de sporen van de wolf en de beer, trokken door verlaten boerendorpen, dronken uit oude waterbronnen en verlieten zelfs even het pad om een magische rivier te ontdekken – alleen bereikbaar via een tocht dóór de rivier zelf. Daar proefden we iets van zone 4: tijdloos, onaangeraakt en stil.
Berno
Wat deze reis bijzonder maakte, was niet alleen de omgeving – hoe indrukwekkend ook – maar vooral het contact met de natuur dat ons in contact bracht met onszelf.
De rivier als poort naar een andere wereld
We verlieten het pad en volgden de bedding van een rivier, die zich duizenden jaren terug heeft gevormd in een smalle kloof – als een natuurlijke poort naar een mythische plek. Volgens lokale verhalen hielden de Kelten hier ooit dooprituelen. De reflectie van het water werd door hen geassocieerd met zelfinzicht. Het zijn bijzondere natuurlijke plekken die wij in Nederland niet kennen.
Kampvuurgesprekken met een nieuwe diepte
In deze omgeving kreeg Presence Outdoor een extra laag. De gesprekken die we voerden bij het kampvuur – soms schurend, vaak verhelderend – reikten nóg verder dan in eerdere programma’s. We herkenden onszelf in elkaars verhalen, maar durfden ook dieper te kijken: naar oude patronen, naar wat ons blokkeert en naar wat ons juist drijft.
De kracht van begeleiding en context
Jan Willem kent ons uit eerdere trajecten en wist precies wanneer hij iets moest aanreiken of juist ruimte moest laten. De aanwezigheid van Joost voegde daar iets bijzonders aan toe. Zijn enorme kennis van ecologie, natuur en cultuur – en de manier waarop hij die telkens weer wist te verbinden aan onze eigen levensvragen – maakte de ervaring rijker en geslaagder.
Een ritueel aan zee
Op de laatste dag daalden we af naar de oceaan. Daar bij de zee was onze reis voltooid en prikten we onze zelfgemaakte wandelstok in het zand als symbool voor het einde van onze reis. Volgens de Keltische traditie weerspiegelt de zee dat wat in ons leeft. We gooiden ieder een steen – symbool voor iets wat we wilden loslaten – het water in, en namen symbolisch mee wat ons wél dient.
Leven in verbinding
Zes dagen, zes mannen, zes levens. Er is niet alleen gehuild, maar ook (veel) gelachen, gezwegen, gekookt, geslapen onder de immense sterrenhemel, gedeeld wat soms nog niet eens met dierbaren gedeeld was. Wat deze reis bijzonder maakte, was niet alleen de omgeving – hoe indrukwekkend ook – maar vooral het contact met de natuur dat ons in contact bracht met onszelf. Zoekend naar het spoor van de beer en wolf bracht ons dan ook bij onszelf.
Joost en Jan Willem; dank voor de mooie reis en de goede zorgen! Ook dankbaar voor de mooie gesprekken en contacten die ik heb opgedaan en de inzichten die de reis me hebben gebracht. En uiteraard voor de mooie foto’s die ik er heb kunnen maken.
Ben jij ook oud-deenemer én wil je de volgende editie graag mee met deze uniek en onvergetelijke ervaring. Neem dan contact met ons op.
