Onderweg naar huis besef ik me pas wat er in de afgelopen drie dagen is gebeurd. Ik ben echt open en kwetsbaar geweest. De enige bij wie ik dat in de regel doe, is mijn vrouw. Heb mijn masker een keer afgedaan. Ik ben het volledig aangegaan, to the max. Diep bij mezelf naar binnen. Alle luiken zijn opengegaan. En wat ben ik blij met het resultaat. Het is namelijk onvergelijkbaar met alle andere trainingen of coaching die ik gevolgd heb. Wow.
Drie dagen de natuur in. Offline. Vertragen. Voor je gevoel weg van alle drukte. Me-time en ook nog eens onder deskundige begeleiding aan de slag met jezelf. Dat klinkt goed. Ook wel een beetje onwennig. Want wanneer was de laatste keer dat ik drie dagen zonder telefoon, laptop, iPad of horloge doorgebracht heb? Ik kan het me niet herinneren. Ik laat me er niet door weerhouden en besluit de stoute (wandel)schoenen aan te trekken.
Warm bad
Vanaf moment één, de intake met Jan Willem, voel ik een bepaald vertrouwen. Dit kan wel eens de doorbraak zijn, waar ik al jaren naar zoek. Waarom ik dat gevoel heb? Soort van herkenbaarheid in elkaars verhalen, de verbondenheid, het zonder oordeel luisteren. Spoiler alert: dat gevoel was juist.
Enige weken later stuur ik mijn auto over één van de weinige haarspeldbochten in Nederland naar het ‘basecamp’. Dat belooft al veel goeds. Na een warm welkom van Jan Willem, is het de eerste dag vooral kennismaken op een hele ontspannen manier. Genieten van de natuur, de uitzichten en de symboliek die erin verstopt zit. Het leidt tot mooie verhalen en onbevangen gesprekken. Eén op één en in de groep. Ik krijg een beeld van met wie ik hier ben en we leren elkaars vraagstuk kennen.
Het is geen ‘walk in the park’. Het is intens, buiten mijn comfortzone
Confrontatie
Het voelt goed, en datzelfde gevoel blijft dag twee en drie ook. We trekken de natuur in, wandelen in stilte, testen onze zintuigen en doen allerlei opdrachten. Er wordt gehuild en gelachen. Het is geen ‘walk in the park’. Het is intens, buiten mijn comfortzone. Ik ontdek dat in het vraagstuk waarmee ik de driedaagse inging, heel veel andere vragen verborgen zitten. Daar was ik zelf nog nooit gekomen in al mijn overdenkingen. Confronterend, maar ook de kern rakend.
Ik wil in alles de beste zijn. Het hoogste bereiken. De beste vader, de beste in mijn vak, de beste partner, de beste trainer/coach in de sport. Meer, hoger, sneller. Maar van wie moet ik dat? En waarom? Waarom heb ik dat nodig om dat na te streven? Is goed, niet goed genoeg? Mag ik er anders niet zijn? Of voldoe ik niet aan verwachtingen? En zo ja, van wie dan? En is een verwachting van een ander, een verplichting voor mezelf? Ja, op al die vragen heb ik een antwoord gekregen. En wat een inzicht en rust geeft dat. Het is goed, zoals het is. Het maakt me een nog gelukkiger mens. Dank Presence Outdoor!
Jos is 45 jaar en woont met zijn vrouw en drie kinderen in Heerjansdam. Hij werkt bij een communicatiebureau en is trainer/coach van een volleybalteam op landelijk niveau.
Wil je meer weten over het programma? Lees hier meer.
