Samen met mijn compagnon ben ik 5 jaar geleden een advocatenkantoor begonnen. In combinatie met mijn gezin is een hectisch leven mij niet vreemd. Ik volg bij Maarten Tjallingii al een coach traject: hij vertelde mij over het MTB programma. En omdat Maarten binnenkort naar Zuid-Afrika vertrekt, was dit misschien wel het juiste moment om sneller de diepte in te gaan. En dat is gelukt.
Leren balanceren tussen werk en gezin is voor mij – net als voor veel anderen, besef ik me – een grote uitdaging: een puzzeltocht naar meer zicht en meer, althans betere, controle. Een groot deel van mijn leven, beter gezegd ons gezinsleven, wordt gevuld met zorgen. De zorgen over de gezondheid van onze middelste zoon die sinds zijn geboorte chronisch nierfalen heeft, voeren hierin vaak de boventoon. Kort gezegd betekent dit dat hij de afgelopen 9 jaar talloze ziekenhuisbezoeken, opnames en operaties heeft moeten ondergaan. Toen zijn nierfunctie eind vorig jaar gedaald was naar niet meer dan 5% heb ik eind december een nier aan hem kunnen doneren. Niet alle zorgen zijn nu weg maar de transplantatie is gelukkig wel goed gegaan.
Het traject er naar toe en ook de periode daarna is behoorlijk inspannend te noemen en ik had hierdoor ook duidelijk de behoefte om te ‘ontsnappen’ aan de hectiek van de dag. Echt offline en de diepte in te gaan.
Sfeer in groep
De sfeer in de groep was meteen goed. Het voelde ontspannen en vertrouwd, waardoor iedereen zich vanaf het eerste moment openstelde. Op een fijne manier zorgden Maarten en Jan Willem ervoor dat er nog meer gevoelens werden blootgelegd en prikten ze door de kandidaten heen. Heel bijzonder. Zelf zijn ze ook open en authentiek wat een vertrouwd gevoel geeft.
Indrukwekkende opdrachten
Gedurende de driedaagse én tijdens het trail rijden, passeerden veel opdrachten de revue. Ze waren allemaal bijzonder, twee daarvan maakten op mij extra indruk.
Tijdens één van de opdrachten moesten we een object maken met dingen uit de natuur, waarin je laat zien hoe jij je leven nu ziet. De resultaten van de bouwwerken verschilden van persoon tot persoon. Mooi om te zien en het maakte veel los. De tweede was een journaal schrijfoefening. We moesten 16 vragen beantwoorden. Één daarvan was “Hoe zie je jezelf aan het einde van jouw reis (leven)?” Met andere woorden “Wat wil je achterlaten?”. In de hectiek van de dag stel je jezelf zo een vraag niet. Je neemt vaak al helemaal niet de tijd om deze dan ook te beantwoorden, hoe relevant ook. Terwijl dit wel je leven tekent en je juist nu nog de tijd hebt om eraan te werken.
Niet zweverig
Zweverig? Nee, het is niet zweverig. Waar kom ik vandaan? Hoe geef ik de dingen uit het verleden een plek? Waar sta ik nu en wat ga ik anders doen? Omdat je hier antwoorden op krijgt of beter gezegd zelf antwoorden op geeft, wordt het juist heel concreet.
Tussendoor mountainbiken op een prachtig parcours, rekening houdend met de verschillende niveaus, zorgt vervolgens weer voor een leeg hoofd. Wat mij betreft was dit een perfecte combinatie.
Prachtige tweede avond
De kers op de taart was toch wel de ‘oefening’ op de tweede avond. Na een intensieve tweede dag schoven Theun en Ocker, respectievelijk. singer-songwriter en gitarist, aan. Onder hun begeleiding ontstond een sfeer die ervoor zorgde dat eenieder van de deelnemers zijn eigen persoonlijke verhaal omturnde tot een prachtige nummer of een refrein, passend bij zijn persoonlijkheid, zijn eigen stijl. Een perfecte afsluiting van die dag.
Ontspannen naar huis
Na drie mooie en intensieve dagen is het niet verstandig meteen weer volle bak het leven in te stappen. Dat was een terechte tip vooraf van Maarten en Jan Willem. Ik heb dan ook bewust die middag een omweg gepakt en een kopje koffie gedronken op het terras van mijn favoriete wielercafé: ik heb de tijd genomen om te acclimatiseren en alles rustig te laten bezinken.
Vervolgens kwam ik opmerkelijk ontspannen thuis. Mijn wederhelft was positief verbaasd: “Dit mag je vaker doen.” En het is heel anders dan wanneer je moe maar (ook) voldaan thuis komt van een leuk weekend met vrienden.
Niet terugvallen in oude patronen
En nu? 4 weken later? Tuurlijk is het lastig om die positieve flow continue vast te houden. De grote valkuil is dat je door de waan van de dag weer terugvalt in oude patronen. Door regelmatig “het” boekje er bij te pakken, waarin je 3 dagen lang continu van alles hebt opgeschreven, blijf ik wel een stuk beter bij de les. Ik vond het schrijven tijdens het programma dan ook een fijne techniek en heb hier nu nog steeds profijt van.
Wat is er zo al concreet in mijn dag veranderd? Elke dag sta ik bijvoorbeeld 8 minuten eerder op dan de rest van het gezin en pak ik een (meditatie)moment voor mezelf en voorkom ik dat ik meteen in de hectiek stap. Dit creëert rust en ritme, wat voor mij een belangrijke basis is voor de rest van de dag.
En een tip die ik zeker heb meegenomen van de 3-daagse: neem niet altijd beslissingen in de hectiek van de dag. Pak vaker een uur om rustig over 1 ding na te denken en je besluit te vormen en het helemaal door te denken.
Maar het belangrijkste: ik ga dit vaker doen, er even uitstappen. Een aantal dagen echt offline: ik raad het iedereen aan. Tuurlijk kan je in een training van 3 dagen niet alles raken, maar in een korte periode snel en goed de diepte in gaan, zoals ik dat voor ogen had, is zeker gelukt.
Meer informatie en veel gestelde vragen over het Mountainbike Programma lees je hier. Interesse om deel te nemen? Schrijf je dan nu in of neem vrijblijvend contact op…..
